آمایش سرزمین تنظیم رابطه بین انسان فضا و فعالیت‌های انسان در فضا به منظور بهره برداری منطقی ازجمیع امکانات در جهت بهبود وضعیت مادی و معنوی اجتماع بر اساس ارزش‌های اعتقادی، سوابق فرهنگی یا ابزار علم و تجربه در طول زمان است که جزئی از برنامه‌ریزی شهری محسوب می‌شود.

آمایش سرزمین، شامل شهرسازی و توسعه، برنامه‌ریزی و سازمان دادن به نحوه اشتغال فضا، تعیین محل سکنای انسان‌ها، محل فعالیت و تجهیزات و کنش‌های بین عوامل گوناگون نظام اجتماعی- اقتصادی است. این رشته برنامه‌ریزی کلان نیروهای اقتصادی، طبیعی و انسانی را مدنظر دارد.

نمونه ای از تلاشهای برنامه ریزی شهری در کابل