تعريف 1 : برنامه ریزی شهری تا کنون با جملات گوناگون تعریف شده ، اما به طور خلاصه می توان گفت برنامه ریزی شهری یعنی ساماندهی کالبدی – فضایی شهر . اینگونه از برنامه ریزی در واقع همان شهرسازی است.

منبع : نوشته شده توسط دكتر رضا فاضلي

تعريف 2 : ساماندهی کاربری زمین برای تأمین یک محیط کالبدی شایسته زندگی مدنی سالم را گويند، برخی هم آن را تلاشی دانسته اند که انسان برای تدوین اصولی در جهت پدید آوردن یک محیط کالبدی مدنی برای زندگی خود انجام مي دهد .

منبع :  کتاب سبز شهرداری، جلد اول، مرکز مطالعات برنامه ریزی شهری

تعريف 3: هدایت و کنترل سیستمهای شهری – روستایی و منطقه ای که در دو مقیاس محلی و منطقه ای صورت می گیرد.

منبع: جزوه درسی کارشناسی ارشد ، شهرنشینی و برنامه ریزی شهری در ایران

تعريف 4 : برنامه ریزی شهری را می توان ایجاد محیطی راحت تر ، آسان تر ، دلپذیرتر و لذت بخش تر برای شهرنشینان دانست .

( شیعه ، اسماعیل ؛ کارگاه برنامه ریزی شهری ، انتشارات دانشگاه پیام نور ، چاپ پنجم ، آبان 1387 ، صفحه 3-4 )

تعريف 5 : برنامه ریزی شهری عبارت است از یک فعالیت علمی و منطقی ، در جهت رسیدن به هدف های مورد توجه جامعه .

( شیعه ، اسماعیل ؛ مقدمه ای بر مبانی برنامه ریزی شهری ، انتشارات علم و صنعت ایران ، چاپ چهاردهم ، 1383 ، صفحه 101 )

تعريف 6 : برنامه ریزی شهری ، هدایت وکنترل سیستم های شهری – روستایی و منطقه ای که در دو مقیاس محلی و منطقه ای صورت می گیرد .

تعريف 7 : برنامه ریزی شهری یعنی ساماندهی کالبدی – فضایی شهر .

تعريف 8 : برنامه ریزی شهری ، ساماندهی کاربری زمین برای تامین یک محیط کالبدی شایسته زندگی مدنی سالم را گویند ، برخی هم آن را تلاشی دانسته اند که انسان برای تدوین اصولی در جهت پدید آوردن یک محیط  کالبدی مدنی برای زندگی خود انجام می دهد

تعريف 9 : برنامه‌ريزي شهری با توجه به اقتصاد و عملكرد عوامل شهر, نحوه‌ي استفاده از اراضي شهر, محله‌بندي مسكن, ترافيك, فضاي سبز و غيره, در رابطه با جمعيت و فونكسيون شهر مورد بررسي قرار مي‌گيرند.

تعريف 10 : برنامه ریزی شهری ، فرایندهای ذهنی و عملی یک سری تصمیم های سنجیده درامور شهری است که با رعایت قیودات خاص خود شیوه و شکل رابطه انسان را با محیط شهری در قالبی بهینه طراحی و طبقه بندی می کند .

( رهنمایی ، محمدتقی ؛ شاه حسینی ، پروانه ، فرایند برنامه ریزی شهری ایران ، انتشارات سمت ، چاپ ششم ، بهار 1389 ، صفحه 8 )

تعريف 11 : برنامه ریزی شهری را می توان هنر شکل دادن و هدایت و «رشد طبیعی شهر» دانست ، امری که به موجب آن ساختمان ها و محیط های گوناگون ایجاد می شود تا به نیازهای مختلف اجتماعی ، فرهنگی ، اقتصادی و گذران اوقات فراغت و ... پاسخ دهد.

( هیراسکار ، جی.کی؛ درآمدی بر مبانی برنامه ریزی شهری ، ترجمه محمد سلیمانی و احمد رضا یکانی فرد ، انتشارات جهاد دانشگاهی تربیت معلم ، چاپ اول ، بهار 1376 ، صفحه 15 )